سرمایه گذاری فعال و غیر فعال چیست؟

 ما قصد داریم در مقاله سرمایه گذاری فعال و غیر فعال چیست؟ به بررسی سرمایه گذاری فعال(Active) و سرمایه گذاری غیر فعال(Passive) بپردازیم و تفاوت سرمایه گذاری فعال و غیر فعال رو بررسی کنیم. با گسترش بازارهای مالی به خصوص بازار ارزهای دیجیتال و به دست آوردن سودهای کلان از این بازار، افراد زیادی علاقه مند شدن تا در بازارهای مالی سرمایه گذاری داشته باشن.

عده ای از این افراد با داشتن دانش و اطلاعات کافی در خصوص بازارهای مالی می تونن سود زیادی به دست بیارن، ولی عده ای نیز با عدم دانش و آگاهی لازم، دچار ضرر مالی میشن. سرمایه گذاری در بازارهای مالی به دو بخش سرمایه گذاری فعال و سرمایه گذاری غیر فعال تقسیم میشه.

همه ما به طور پیوسته تلاش می کنیم تا بتونیم با سرمایه گذاری در بازار و دارایی های مختلف، به اهدافی که در نظر داریم دست پیدا کنیم و رفاه و امنیت بیشتری رو برای خود و عزیزانمون فراهم کنیم. مثلا ممکنه در پی خرید خانه یا ماشین باشیم و یا بخواهیم برای اینده تحصیلی و شغلی فرزندانمون مبلغ هایی رو به انواع روش های سرمایه گذاری، وارد بازارهای مالی مثل بازار ارزهای دیجیتال کنیم. برای دستیابی به این اهداف، اولین و مهم ترین راه، انتخاب روش سرمایه گذاری مناسب هست. در مقاله سرمایه گذاری فعال و غیر فعال چیست؟ دو روش سرمایه گذاری رو برای شما توضیح می دیم و تفاوت سرمایه گذاری فعال و غیر فعال رو برای شما ارائه می کنیم.

سرمایه گذاری چیست؟

بهتره قبل از اینکه به بحث سرمایه گذاری فعال و غیر فعال چیست؟ بپردازیم، با مفهوم کلی سرمایه گذاری آشنا بشیم. در علم اقتصاد، سرمایه گذاری یعنی اختصاص منبع مالی به یک یا چند دارایی مختلف، به امید به دست آوردن سود و پول بیشتر در آینده هست. به عبارتی شما می تونین سرمایه خودتون رو در دارایی های مثل خرید ارز دیجیتال، سهام شرکت ها، زمین های مجازی، ماشین، طلا و... سرمایه گذاری کنین.

در این صورت اگه قیمت دارایی ها که روش سرمایه گذاری کردین، در اینده افزایش پیدا کنه، سرمایه شما هم به همون اندازه بیشتر میشه. البته باید به این نکته توجه کنین که از اونجایی که سرمایه گذاری با هدف به دست آوردن سود زیاد در اینده انجام میشه، همیشه ریسک زیادی به دنبال داره.

به عبارت دیگه، سرمایه گذاری به وارد کردن پول و سرمایه نقدی به بازار و خرید دارایی ها اون بازار برای کسب سود و افزایش ارزش سرمایه اولیه هست. ولی این تعریف خیلی جزئی هست و فقط استناد به اون نمی تونه معنی واقعی سرمایه گذاری رو به مخاطب ابلاغ کنه. همچنین یکی از اصول مهم در نحوه سرمایه گذاری، نرخ رشد سرمایه هست.

برای مثال اگه شما دارایی رو که روش سرمایه گذاری می کنین بعد از دو سال 20 درصد سود برای شما بده، نرخ رشد کمتری از سود بانکی داشتین. هر چند به معنی ریالی سرمایه شما افزایش پیدا کرده ولی در واقعیت شما بازنده این سرمایه گذاری بودین و بالعکس.

برای اینکه بتونیم در اینده رفاه بیشتری رو به دست بیاریم و اینده خودمون رو تضمین کنیم و به اینده امید داشته باشیم، باید روی دارایی بازارهای مالی سرمایه گذاری کنیم. روش های سرمایه گذاری زیادی وجود داره که می تونین بر اساس روشی که برای خودتون انتخاب می کنین، اقدام به سرمایه گذاری کنین. سرمایه گذاری فعال و غیر فعال نیز از روش های سرمایه گذاری هستن که در ادامه هر کدوم رو بررسی می کنیم.

مزیت های سرمایه گذاری:

سرمایه گذاری بی شک مزیت های زیادی داره، به همین منظور ما در این قسمت از مقاله سرمایه گذاری فعال و غیر فعل چیست؟ به بررسی مزیت های سرمایه گذاری می پردازیم. هر یک از ماها که اقدام به سرمایه گذاری روی دارایی های بازارهای مالی یا خرید ماشین یا طلا می کنیم، برای خودمون هدف هایی رو مشخص کردیم که معمولا بخش زیادی از اون ها نیاز به سرمایه و پول زیادی داره که می در توانمون نداریم.

از جمله از این اهداف میشه به افزایش رفاه در اینده، خرید خانه لوکس یا خرید ویلا باغ اشاره کرد. به این ترتیب سرمایه گذاری هدفمند به شما کمک می کنه تا با مدیریت درست بخش مازاد درآمدهای خود بتونین به سرمایه لازم برای رسیدن به هدف هاتون دست پیدا کنین.

یکی دیگه از مزیت های سرمایه گذاری، این هست که می تونین با سرمایه گذاری کردن از تورم در امان بمونین. جالب اینجاست که علاوه بر اینکه سرمایه گذاری کردن ارزش دارایی شما رو در شرایط تورمی حفظ می کنه، بلکه باعث افزایش سرمایتون هم میشه.

مثلا فرض کنین همون 10 میلیون تومانی که در سال 1370 میشد باهاش خونه خرید، در یه دارایی با سود سالانه 30 درصدی سرمایه گذاری می کردین، در این صورت سرمایه شما در سال 1400 حدود 7 میلیارد میشد و شما می تونستین با این پول یه خونه 300 متری در مرکز تهران بخرین.

از مزیت های سرمایه گذاری میشه به این هم اشاره کرد که با سرمایه گذاری صحیح، در دوارن بازنستگی دغدغه مالی ندارین. همونطور که می دونین دوران بازنشستگی یکی از قسمت های مهم زندگی هر ما هست که باید از سنین جوانی برای اون برنامه ریزی داشته باشیم، چون که در این بخش از زندگی احتمالا توان کار کردن زیاد رو نداریم و بنابراین نمی تونیم درآمد خوبی داشته باشیم.

به همین دلیل توصیه میشه که از سن جوانی بخشی از درآمد خودتون رو در یه بازار مالی مثل بازار ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنین تا در دوران بازنشستگی دغدغه مالی نداشته باشین.

سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم چیست؟

انواع مدل های سرمایه گذاری با توجه به برخی از فاکتورها مثل میزان دانش سرمایه گذاران، زمان سرمایه گذاری، بازدهی اون و برخی از پارامترهای دیگه به چندین مورد تقسیم بندی میشن. با این حال راه ها و روش های سرمایه گذاری متفاوت از این موضوع هست. یعنی هر کدوم از مدل ها می تونن چندین روش مختلف سرمایه گذاری رو در بر بگیرن. در سرمایه گذاری مستقیم شما می تونین به صورت مستقیم مدیریت سرمایه خودتون رو بر عهده بگیرین. 

به عنوان مثال زمانی که یه نفر با استفاده از سرمایه خودش اقدام به تاسیس کارگاه تولیدی یا فروشگاه می کنه، مدیریت سرمایه خودش رو به صورت مستقیم بر عهده داره. در این روش از سرمایه گذاری ریسک زیادی وجود نداره ولی برخی از افراد توانایی این رو ندارن تا سرمایه خود رو به روش مستقیم مدیریت کنند و یا وقت کافی رو برای این کار ندارن.

بنابراین عده افرادی هستن که ترجیح میدن تا سرمایشون رو به افراد یا شرکت های دیگه ای بدن تا اون ها سرمایشون رو مدیریت کرده و بهشون سود بدن. افرادی که تازه وارد حوزه بازارهای مالی یا سرمایه گذاری میشن بهتره تا در ابتدا روش سرمایه سرمایه گذاری غیر مستقیم رو انتخاب کنند. سپس با به دست آوردن تجربه کافی در سرمایه گذاری و با بالا برن سطح دانش و تخصص خود به روش های دیگه ای هم روی بیارن.

یکی دیگه از انواع سرمایه گذاری، روش سرمایه گذاری غیر مستقفیم هست. در این مدل شما سرمایه رو در اختیار یه واسطه قرار داده و سپس سود خود رو دریافت می کنین. اگه هم از دانش و مهارت لازم برای انجام سرمایه گذاری برخوردار هستین، می تونین از مدل مستقیم استفاده کنین. ولی در مقابل، اگه تخصص زیاد و وقت کافی برای این کار رو ندارین، بهتره از روش غیر مستقیم استفاده کنین.

بازه سرمایه گذاری:

در این قسمت از مقاله سرمایه گذاری فعال و غیر فعال چیست؟ به بررسی مفهوم بازه سرمایه گذاری می پردازیم. توجه به فاکتور زمان یکی دیگه از فاکتورهای مورد نظر سرمایه گذاران مختلف هست. بعضی از سرمایه گذاران دوست دارن تا در مدت زمان کوتاهی به بازدهی مورد نظر دست پیدا کنند. در مقابل نیز برخی از سرمایه گذاران به سرمایه گذاری بلند مدت و ترسیم افق های درازمدت علاقه دارن. 

انواع سرمایه گذاری کوتاه مدت معمولا به اون دسته از سرمایه گذاران گفته میشه که در اون ها رسیدن به بازدهی مورد انتظار در یک سال یا کمتر از یه سال محقق میشه. در این نوع از سرمایه گذاری، میزان نقد شوندگی سرمایه بالا بوده و افراد می تونن در مدت زمان کوتاهی منابع خود رو به پول نقد تبدیل کنند. همچنین از مهم ترین انواع سرمایه گذاری کوتاه مدت میشه سپرده های بانکی کوتاه مدت رو نام برد.

هر چند که روش های دیگه ای نیز در این مورد وجود دارن ولی با این حال مهم ترین تفاوت مدل سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلند مدت میزان زمانی هست که سرمایه گذار می تونه سرمایه خودش رو به پول نقد تبدیل کنه.

هر چیزی که در مورد سرمایه گذاری کوتاه مدت برای شما توضیح دادیم، عکس ااون توضیحات مربوط به سرمایه گذاری بلند مدت میشه. در روش سرمایه گذاری بلند مدت سرمایه گذاران انتظار زیادی رو برای بازگشت سرمایه زودهنگام خودشون ندارن. این افراد دید استراتژیک تری از سرمایه گذاری داشته و فقط به دنبال کسب سود کوتاه مدت نیستن.

این روش معمولا ریسک کمتری به دنبال داره و میزان بازگشت سرمایه در اون بیشتر از یه سال هست. با این حال، میزان زسیدن به سود در سرمایه گذاری بلند مدت معمولا بیشتر از سرمایه گذاری کوتاه مدت هست.

سرمایه گذاری فعال چیست؟

نوبه این رسیده تا در این بخش از مقاله سرمایه گذاری Active و سرمایه گذاری Passive چیست؟ به بررسی سرمایه گذاری فعال یا سرمایه گذاری Active بپردازیم. سرمایه گذاری فعل همونطور که از اسمش معلومه، به روشی از سرمایه گذاری اشاره می کنه که یه نفر یه رویکرد عملی رو انجام میده. این افراد می خوان تا نهایت استفاده رو از نوسان های بازار ببرن و بالاتر از حد معمول سود به دست بیارن.

به عبارتی هدف اصلی سرمایه گذاری Active، به دست آوردن سود بیشتر از متوسط بازدهی بازار و بهره بداری کامل از نوسان های کوتاه مدت قیمت دارایی ها هست. در واقع میشه سرمایه گذاری فعال رو یه رویکرد فعال محسوب کرد که مدیریت سرمایه گذاری باید تصمیم های کوتاه مدت زیادی رو مناسب با شرایط موجود بگیره.

در سرمایه گذاری فعال نیاز به تحلیل بسیار عمیق و تخصصی بازار برای پیدا کردن بهترین تقاط ورود و خروج مناسب هست و لازمه تا مدیر پرتفوی بتونه پیش بینی درستی از زمان خرید یا فروش دارایی یا ارز دیجیتال داشته باشه و پیش بینی های انجام شده باید دقیق و درست باشن.

همچنین مدیر پرتفوی معمولا به تیمی از تحلیل گران که فاکتورهای کمی و کیفی رو بررسی می کنن، نظارت داره و با کمک نتیجه های به دست اومده از تحلیل افراد تحت نظارت خود، نقاط حساس تغیر روند بازار و سیگنال های خرید و فروش رو شناسایی می کنه.

اگه علاقه دارین تا شما نیز از رووش سرمایه گذاری Active برای سرمایه گذاری های خودتون استفاده کنین، باید در اکثر مواقع پیش بینی درستی از قیمت دارایی یا ارزهای دیجیتال داشته باشین و تصمیم درستی در مورد خرید و فروش بگیرین. همچنین این نوع سرمایه گذاران به طور فعال به مدیریت پورتفولیوی خود می پردازن و از نوسان های کوتاع مدت بازار استفاده می کنند.

سرمایه گذاری غیر فعال چیست؟

مدل دیگه سرمایه گذاری که در این قسمت از مقاله سرمایه گذاری Active و سرمایه گذاری Passive چیست؟ بهش می پردازیم، سرمایه گذاری غیر فعال یا سرمایه گذاری Passive هست. سرمایه گذارهای غیر فعال به نوسانات کوتاه مدت توجه ندارن و دید بلند مدتی دارن.

به عبارتی این سرمایه گذارها به افزایش و کاهش های پورتفولیوی خود در کوتاه مدت توجه ندارن و کمتر اقدام به خرید یا فروش می کنند و به خرید دارایی ها می پردازن و این دارایی ها رو نگهداری می کنند. این کار یعنی اون ها در مقابل نوسانات بازار و وسوسه هایی که در این بین وجود داره، مقاوت دارن.

ویژگی سرمایه گذاری غیر فعال، نگهداری دارایی ها برای مدت زیادی هست. در روش سرمایه گذاری غیر فعال سرمایه گذارها می تونن میزان خرید و فروش در سبد دارایی های خودشون رو محدود کرده و اون رو شیوه ای کاملا به صرفه برای سرمایه گذاری می دونن. به عبارت دیگه میشه گفت که این روش مبتنی بر یک ذهنیت نگهدار هست. در واقع این ذهنیت به معنی مقاومت در برابر مقاومت در برابر وسوسه ها و هیجان های مداومی هست که در زمان سرمایه گذاری به سراغ سرمایه گذار میاد.
سرمایه گذاری غیر فعال برخلاف سرمایه گذاری فعال امید به سودهای بلند مدت داشته و شکست های مقطعی و یا حتی رکودهای شدید رو بی اهمیت در نظر می گیره. همچنین استراتژی سرمایه گذاری غیر فعال با عنوان هایی مثل بخر و نگه دار یا استراتژی تنبل بی مصرف شناخته میشه.

به کار بردن این روش در سرمایه گذاری به تحقیق های اولیه خوب، صبر و بردباری و داشتن یک پرتفوی به خوبی متنوع سازی شده نیاز داره. علاوه بر این، سرمایه گذاران غیر فعال برخلاف سرمایه گذارهای فعال، دارایی هایی رو می خرن و به صورت فعال اقدام به کسب سود از نوسانات کوتاه مدت بازار نمی کنند.

تفاوت سرمایه گذاری فعال و غیر فعال:

روش سرمایه گذاری فعال و غیر فعال معمولا با یکدیگه تفاوت های زیادی دارن. به همین منظور ما می خواهیم تا در این بخش از مقاله سرمایه گذاری Active و سرمایه گذاری Passive چیست؟ به بررسی تفاوت سرمایه گذاری فعال و غیر فعال بپردازیم.

در سرمایه گذاری غیر فعال کارمزدهای پایینی داره. به عبارتی سرمایه گذاران غیر فعال چون کمتر معامله انجام میدن، کارمزدهای پایین تری می پردازن و همچنین هزینه کمتری نیز برای نظارت بر پورتفولیوی خودشون می کنند. علاوه بر این معامله های این نوع از افراد دارای سفافیت بیشتری هست و این رویکرد از لحاظ مالیاتی نیز مفید هست.

از سوی دیگه مخالفان روش سرمایه گذاری غیر فعال به برخی از ضعف های این روش اشاره دارن. از جمله از این ضعف ها میشه به محدودیت زیاد در این روش اشاره کرد. به عبارتی سرمایه گذارهای غیر فعال تنوع زیادی در پورتفولیوی خودشون ندارن و باید خودشون رو به تعدادی از دارایی ها محدود کنن. همچنین یکی دیگه از ضعف های این روش، سود کم هست.

این روش به مقدار سرمایه گذاری فعال سود نداره، البته در کنار سود کم ریسک کمتری نسب به سرمایه گذاری فعال نیز داره که یکی از نقاط قوت سرمایه گذاری غیر فعال و نقطه ضعف سرمایه گذاری فعال هست.

در سرمایه گذاری Active بر خلاف گفته هایی که در مورد سرمایه گذاری Passive کردیم، هزینه کارمزدهای زیادی رو باید سرمایه گذارها بپردازن. سرمایه گذاران فعال به این دلیل که معامله های زیادی انجام میدن، باید کارمزد بیشتری نسبت به سرمایه گذاران غیر فعال بپردازن.

اونها همچنین برای تیم تحلیل و بررسی دارایی ها نیز باید هزینه زیادی کنن که این هزینه ها ممکنه باعث از دست رفتن سود به دست اومده بشه. علاوه بر این روش سرمایه گذاری Active ریسک بییشتری نسبت به سرمایه گذاری غیر فعال داره و اگه سرمایه گذار فعال در انتخاب خرید دارایی ها اشتباهی انجام بده و تصمیم درستی نگیره، ممکنه ضررهای زیادی بهش وارد بشه.

نکاتی در مورد سرمایه گذاری فعال و سرمایه گذاریی غیر فعال:

در مورد سرمایه گذاری فعال و غیر فعال بحث های زیادی میشه و می تونیم نکات زیادی رو در خصوص این دو روش برای شما توضیح بدیم. همونطور که گفتیم سرمایه گذارها در سرمایه گذاری غیر فعال اهمیت زیادی به نوسان های قیمت دارایی ها نشون نمیدن و کارمزدهای پایینی می پردازن.

در سرمایه گذاری غیر فعال خرید و فروش های کمتری انجام میشه و در بسیاری از مواقع توجه به سمت صندوق های سرمایه گذاری یا سرمایه گذاری هایی با درآمد ثابت، زیاده. همچنین اگر چه دو روش سرمایه گذاری فعال و غیر فعال سودمند هستن ولی سرمایه گذاری غیر فعال محبوبیت بیشتری در مقاسیه با سرمایه گذاری فعال داره.
یکی دیگه از نکات سرمایه گذاری فعال این هست که سرمایه گذارهایی که از روش سرمایه گذاری غیر فعال بهره می برن، سود بیشتری رو نسبت به سرمایه گذاری فعال به دست میارن. سرمایه گذاری فعال نیز نیاز به یک رویکرد عملی و کوتاه مدت داره که باید توسط یه مدیر پرتفوی یا سرمایه گذار شخصی، ایجاد به کار گرفته بشه.در اینجا توصیه میکنیم مقاله 10 نکته مهم سرمایه گذاری رو هم در سایت صرافی ایران بایننس مطالعه کنین.

سود سرمایه گذاری فعال بیشتر است یا سرمایه گذاری غیر فعال:

با توجه به تفاوت سرمایه گذاری فعال و غیر فعال که برای شما توضیح دادیم، شما با روش کار هر یک از این روش های سرمایه گذاری آشنا شدین. شاید در نگاه اول اینجوری به نظر برسه که استفاده از فرصت های بیشتر، سرمایه گذاری فعال رو از موفق تر از سرمایه گذاری غیر فعال می کنه، ولی در واقع اینجوری نیست و اگه به نتایج این دو روش نگاهی کنین، متوجه میشین که سرمایه گذاری غیر فعال برای بیشتر سرمایه گذارها نتیجه های خوبی داشته و متوسط بازدهای افرادی که از این روش استفاده کردن هم قابل قبول هست.

مزایا و معایب سرمایه گذاری فعال و غیر فعال:

در ادامه می خواهیم مزایا و معایب سرمایه گذاری فعال و غیر فعال رو بطور کامل برای شما توضیح دهیم

مزایای سرمایه گذاری غیر فعال

یکی از مزایای سرمایه گذاری غیر فعال در مقایسه با سرمایه گذاری فعال این هست که ریسک کمتری داره. یعنی اگه سرمایه گذار بتونه بر اساس تحلیل و پیش بینی درست، دارایی یا ارز دیجیتال مناسبی پیدا کنه و خریداریش کنه می تونه سود زیادی به دست بیاره.

همچنین یکی دیگه از مزایای سرمایه گذاری غیر فعال این هست که به علت خرید و فروش کمتر، پرداخت کارمزد و مالیات بسیار کم هست و زمان و انرژی زیادی برای خرید و فروش صرف نمیشه و تمرکز اصلی بیشتر بر روی وضعیت کلی بازار هست.

معایب سرمایه گذاری غیر فعال

سرمایه گذاری غیر فعال فقط بر روی یک یا چند دارایی محدود میشه و به همین دلیل فرصت های کسب سود دیگه نادیده گرفته میشه. همچنین ریسک روش سرمایه گذاری غیر فعال پایین تر هست و به طور کلی سرمایه گذاری غیر فعال سودهایی شارپی و شدید رو تجربه نمی کنه مگه اینکه کل دارایی های بازار در روند صعودی قدرتمند قرار بگیرن.

مزایای سرمایه گذاری فعال

یکی از مزایای سرمایه گذاری فعال، انعطاف پذیری اون هست. سرمایه گذاری فعال نسبت به سرمایه گذاری غیر فعال، از انعطاف بیشتری برخوردار هست، یعنی سرمایه گذار فعال می تونه از بین دارایی های متعدد به راحتی و آزادانه جابجا بشه. همچنین یکی دیگه از مزایای سرمایه گذاری فعال، تامین مالی طرح ها و پروژه های شخصی یا شرکت های دیگه در کوتاه مدت هست.

معایب سرمایه گذاری فعال:

یکی از معایب سرمایه گذاری فعال، پرداخت مبغ های زیاد برای کارمزد و مالیات هست که با توجه به تعداد زیاد خرید و فروش در این روش، طبیعی هست و نکته دیگه این هست که در این روش به زمان و انرژی زیادی برای تحلیل قیمت دارایی ها و ارزهای دیجیتال لازم هست. همچنین اصلی ترین مشکل سرمایه گذاری فعال، میزان ریسک بیشتر در این روش هست. اگر چه ریسک بالا همراه با بازدهی بیشتری همراهه ولی ممکنه خطا در تحلیل و پیش بینی نیز به همین میزان بیشتر باشه و پتانسیل زیان آوری رو بیشتر کنه.

جمع بندی و نتیجه:

ما سعی کردیم در مقاله سرمایه گذاری Active و سرمایه گذاری Passive چیست؟ اطلاعاتی در مورد انواع روش های سرمایه گذاری برای شما ارائه کنیم. همونطور که گفتیم سرمایه گذاری فعال و غیر فعال روش هایی از سرمایه گذاری هستن که هر کدوم با داشتن مزیت و معایب خاص خودشون مورد استقبال و محبوبیت قرار می گیرن. همچنین در این مقاله به طور کامل تفاوت بین سرمایه گذاری فعال و غیر فعال رو برای شما توضیح دادیم.