فناوری ارز دیجیتال چیست؟ (آشنایی با اجزای مختلف فناوری ارز های دیجیتال)

 دراین مقاله با عنوان فناوری ارز دیجیتال چیست؟ (آشنایی با اجزای مختلف فناوری ارز های دیجیتال) یک بار دیگه افتخار این رو داریم که درکنار شما عزیزان باشیم، سعی کردیم در این مقاله به صورت کامل و شایسته اطلاعات عمیق و جامعی در مورد جز به جز مبحث فناوری های ارزهای دیجیتال و ویژگی های غیر متمرکز بودن اون و از پیدایش ارز دیجیتال تا اینکه امنیت این فناوری از کجا تامین میشه و همینطور فناوری بلاکچین چیست؟، کلید خصوصی private key ارزهای دیجیتال، کلید عمومی public key ارزهای دیجیتال، متمرکز و غیر متمرکز به چه معناست؟، فناوری ماینینگ چیست و چه جایگاهی در ارزهای دیجیتال داره؟ معرفی شبکه های ارزهای دیجیتال و کارمزد انتقال ارزهای دیجیتال چگونه تعیین میشه؟ در اختیارتون قرار بدیم. هدف اصلی کارشناسان و مشاوران صرافی ارزدیجیتال ایران بایننس بالابردن هر چه بیشتر سطح آگاهی و دانش شما در زمینه ارزهای دیجیتال و نحوه سرمایه گذاری و هم چنین کسب هر چه بیشتر سود در این بازار متمرکز هستش با ما همراه باشین.

بلاکچین و فناوری های ارزهای دیجیتال انقلاب بسیار بزرگی رو در زمینه ی تکنولوژی به شمار میرن. شاید براتون سوال باشه که فناوری بلاک چین قصد داره چه چیزی رو از بین ببره؟ برای پاسخ دادن به این سوال باید به سراغ خالق مرموز بیت کوین و ایدئولوژی های اون بریم. ساتوشی ناکاموتو هدف خودش رو از ایجاد بیت کوین، ایجاد یک سیستم مالی جدید و غیر متمرکز معرفی کرده که هیچ دولت و سازمانی توانایی کنترل و دستکاری اون رو نداشته باشه.

فناوری های ارز دیجیتال و ویژگی های غیرمتمرکز آن

بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال در نحوه سرمایه گذاری، جمع آوری و استفاده از پول تحول بزرگی ایجاد کردن. یه ارز دیجیتال به طور کلی یه فناوری غیرمتمرکزه که برای استفاده در اینترنت هست و خارج از این فضا نمی شه از اون استفاده کرد و یا بکارش برد. بیت کوین که در سال 2008 راه اندازی شد، اولین ارز دیجیتال بود و همچنان بزرگترین، تاثیرگذارترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال باقی مونده. بعد از بیت کوین سایر ارزهای رمزنگاری شده مانند اتریوم هم به عنوان جایگزین های دیجیتالی برای پول نقد بوجود اومدن.
از پر طرفدار ترین ارزهای دیجیتال بر اساس ارزش بازار می تونیم به ارز های دیجیتالی مثل بیت کوین، اتریوم، بیت کوین کش و لایت کوین اشاره کنیم همچنین از دیگر ارزهای رمزنگاری شده محبوب عبارتند از Tezos، EOS و ZCash که بعضی از اونا شبیه بیت کوین هستن و بعضی دیگه فناوری های مختلف یا ویژگی های جدیدی دارن.
ارزهای رمزنگاری شده توسط دولت یا یه مقام یا مسئولی یا نهاد و ارگانی صادر یا کنترل نمی شن بلکه توسط شبکه‌های همتا به همتا از سیستم های کامپیوتری که نرم‌افزارهای آزاد و متن‌باز رو اجرا میکنن، اجرا می‌شن حتی باید بگیم که هر کسی می تونه در این فرآیند شرکت کنه

به زیان ساده اگر بخوایم بلاک چین رو توضیح بدیم بلاک چین همان فناوری است که تمام ارزهای دیجیتال بر روی آن سوار هستند. در تکنولوژی بلاک چین از بلاک های اطلاعاتی برای ذخیره داده ها و اطلاعات مربوط به تراکنش ها استفاده میشود وبا استفاده از یک کلید یکتا برای هر تراکنش و بلوک امنیت شبکه برقرار میشود. 

بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش هست. تفاوت آن با سیستم ‌های دیگر اینه که، اطلاعات ذخیره‌ شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌ شه. با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده ‌ها، امکان هک، حذف و دستکاری اطلاعات ثبت ‌شده، تقریباً از بین میره. ما برای انجام یک تراکنش مالی از یک واسطه نظیر بانک استفاده می ‌کنیم.

اما بلاک چین این امکان را به خریداران و فروشندگان، در واقع ارسال‌کنندگان و دریافت‌کنندگان پول مجازی میده که به صورت مستقیم با هم در ارتباط باشن و نیاز به یک شخص ثالث به عنوان واسطه از بین بره. این شکل از تراکنش را «همتا به همتا» میگن. تمامی داده ‌ها در فناوری بلاکچین در ساختاری تشکیل شده از بلوک‌ها (Blocks) وارد پایگاه داده می ‌شن. هر بلاک در ادامه بلاک قبلی شکل گرفته شده و شامل اطلاعاتی هست که آن را به بلوک قبلی متصل می‌ کنه.

 مفهوم بلاک چین اولین بار با پیدایش بیت کوین به وجود آمد و پادشاه ارزهای دیجیتال از این راهکار برای ذخیره اطلاعات مربوط به دارایی کاربران بهره بردن. همانطور که گفتیم، بیت کوین و ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، مهم‌ ترین و موفق ‌ترین کاربرد فناوری بلاک چین هستن. به عنوان مثال، در بیت کوین با استفاده از این فناوری امکان تقلب، دوبار خرج کردن پول و برگشت تراکنش ‌ها از بین میره. در این سیستم انقلابی برای هر سیستمی که نیاز به اعتماد به واسطه‌ ها و افراد شخص ثالث هست کاهش پیدا می کنه.

کلید خصوصی private key ارزهای دیجیتال

در این قسمت از مقاله فناوری های ارزهای دیجیتال قصد داریم در این مورد بحث کنیم همانطور که، برای داشتن یک کارت بانکی نیاز به حساب بانکی دارین. و کارت بانکی شما شامل، یک شماره حساب یا شماره کارت و هم چنین یک رمز برای انتقال پول از طریق آن هست. برای دسترسی به محتوای کارت بانکی خود و اقدام به انتقال پول از طریق آن، نیاز به یک رمز دارین که میان شما و بانک مبداء محفوظ هست. نقش رمز کارت بانکی در کیف پول ارز دیجیتال، به عهده کلید خصوصی هست.

کلید خصوصی (Private Key) ارز دیجیتال، یک نوع پیچیده از کریپتوگرافی هست که به کاربران اجازه میده به ارز رمزنگاری شده‌ دسترسی پیدا کنن. یک کلید خصوصی نمایانگر یک ارز دیجیتال مانند؛ بیت‌کوین یا سایر آلتکوین‌ هاست و امنیت آن به کاربر کمک می‌ کنه تا از دزدی و دسترسی غیرمجاز به موجودی ارز خود در امنیت باشیم. یک کیف پول آنلاین، خود کلید خصوصی را برای کاربر نگهداری می‌ کنه. وقتی انجام یک تراکنش شروع می شه، نرم‌ افزار کیف پول، یک امضای دیجیتال رو از طریق پردازش تراکنش با کلید خصوصی ایجاد می ‌کنه.

با استفاده از کلید خصوصی که به شما اهدا شده، حق خرج کردن رمز ارز مربوط به آن را پیدا می کنین. شبیه به کلید ورود به خانه، مغازه، محل کار یا هر مکان جزو حریم خصوصی شما، باید از پرایویت کی کاملا محافظت کرده و از دسترسی ‌های غیر مجاز دور نگه دارین.

کلید خصوصی از عمومی طولانی ‌تر بوده و به منظور تولید امضا برای هر معامله بلاک چین ارسال شده توسط کاربر، استفاده می ‌شه. هدف از امضا، تایید ایجاد تراکنش توسط مالک دارایی و عدم امکان دست‌ کاری آن بعد از ایجاد هست. به عبارت ساده‌ تر، با استفاده از کلید خصوصی ارزهای دیجیتال خود رو حین ارسال به دیگران امضا می‌ کنین.

فقط با داشتن کلید خصوصی هست، که می ‌تونیم مبالغ موجودی یک کیف ارز دیجیتال رو از آن خارج کنیم و حتی سازنده ارز هم نمی‌ تونه بدون دسترسی داشتن به کلید خصوصی، ارز دیجیتال رو از کیف پول دیگر خارج کنه. به یاد داشته باشین که، با گم شدن یک کلید خصوصی، شخص دیگر نمی ‌تونه به کیف پول دسترسی پیدا کنه و مبالغ آن رو ارسال یا خرج کنه.

کلید عمومی public key ارزهای دیجیتال 

کلید عمومی یک کد رمزنگاری منحصر به فردیست که به سرمایه گذاران ارائه می شه. هنگامی که اون ها قصد دارن، معامله رو با کریپتوکارنسی انجام بدن کلید عمومی خود رو ارائه میدن تا معامله انجام بگیره. رمزنگاری نامتقارن یا رمزنگاری کلید عمومی که در دهه ۷۰ میلادی اختراع شد، یک روش بنیادی در علوم کامپیوتر و امنیت اطلاعات هست. زمانی که یک کاربر قصد انجام اولین تراکنش رو داره، یک کلید عمومی و خصوصی ایجاد می شه. هر کلید از یک رشته کاراکترهای مختلفی مانند؛ اعداد و حروف ساخته شده که این امر موجب افزایش امنیت در هنگام ذخیره ‌سازی ارزهای دیجیتال می شه.

در صنعت ارزهای دیجیتال، کلید عمومی یک مقدار عددی بزرگ هست که برای رمزگذاری داده‌ ها استفاده می‌ شه. این کلید توسط یک برنامه نرم ‌افزاری تولید می شه، اما بیشتر اوقات، توسط یک مرجع قابل اعتماد و تعیین شده ارائه می ‌شه و از طریق یک مخزن یا دایرکتوری در دسترس عموم قرار می‌ گیره. به طور کلی کلید رمزنگاری یک الگوریتم ریاضی هست که در نرم‌ افزار یا سخت‌ افزار پیاده‌ سازی شده و برای رمزگذاری یا رمزگشایی داده ‌ها استفاده می ‌شه. در واقع رمزنگاری کلید عمومی (Public Key Cryptography) براساس اصول ریاضی، تابع دریچه طراحی شده.

این تابع به عنوان یک مسأله ریاضی شناخته می ‌شه که حل آن از یک طرف بسیار ساده و از طرف مقابل تقریباً غیرممکنه. حل این مسأله و رسیدن به جواب صحیح حتی توسط کامپیوتر هم به زمان بسیار زیادی شاید هزاران سال نیاز داره. هدف رمزنگاری کلید عمومی یا رمزگذاری نامتقارن (Asymmetric Encryption)، انتقال از یک وضعیت به وضعیتی دیگر به روشی ساده هست که در عین حال معکوس کردن این روند رو نیز غیرممکن ‌می کنه.

ارز های دیجیتال متمرکز و غیر متمرکز به چه معناست؟

غیرمتمرکز بودن یا تمرکززدایی یکی از ویژگی‌ های مهمی هست که ارزهای دیجیتال رو قابل ‌اعتماد می ‌کنه، به‌ طوری‌که به رمز ارزهای غیرمتمرکز و توزیع ‌شده می‌ تونیم بیشتر از ارزهای متمرکز و کمتر توزیع ‌شده اطمینان کنیم. در واقع زمانی که صحبت از غیرمتمرکز بودن یا متمرکز بودن یک شبکه می‌ شه، باید ذهن خود رو به سطح کنترل آن شبکه ببریم. در یک سیستم متمرکز، کنترل این سیستم توسط یک شخص یا یک نهاد انجام می‌ شه.

برعکس در یک سیستم غیر متمرکز، کنترل این سیستم توسط یک شخص یا یک نهاد یا فرد نیست. بازار ارز دیجیتال نیز مانند هر روش دیگری، سوددهی و ریسک داره. با این حال ویژگی ‌هایی که دنیای تکنولوژی در اختیار این بازار قرار داده، امکان سرمایه گذاری متفاوتی را برای فعالان این عرصه فراهم کرده. یکی از این ویژگی‌ ها، غیر متمرکز بودن هست. زمانی که تصمیم می‌ گیرین در جهان غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال قدم بردارین، باید بدونین که اشتباهاتتون مانند؛ انتخاب آدرس تراکنشی اشتباه یا خطای امنیتی، تماماً به پای خودتون نوشته می ‌شه ودیگه راهکاری برای توقف تراکنش و بازگشت دارایی وجود نداره. همین موضوع در مورد نگهداری دارایی‌ ها در کیف پول غیرمتمرکز و یک صرافی متمرکز هم صادق هست.

بازارهای غیر متمرکز صرفا محدود به ارز دیجیتال نیستن و پیش‌ تر نیز سابقه وجود این بازارها دیده می‌ شه. یکی از معروف‌ ترین این بازارهای غیر متمرکز، فارکس هست. در سیستم فارکس، عملا محل فیزیکی وجود نداره که معامله‌ گران به آن‌ جا مراجعه نموده و اقدام به معامله کنن. همه ارزهای دیجیتال به ‌صورت غیرمتمرکز طراحی نشده و برخی از آلت کوین ‌ها در سازوکاری بسته و متمرکز ایجاد شدن. این یعنی که ایجاد کنندگان این آلت کوین ‌ها به ‌صورت بالقوه توانایی کنترل و اثرگذاری بر روی دارایی را دارن.

با این ‌وجود نفس این عمل لزوماً چیز بدی نیست و حتی در برخی موارد مانند؛ نیاز به خدمات مالی بسیار پیچیده، این مسئله به نفع کاربر عمل می کنه. در سیستم متمرکز ارزها می‌ تونن طبق سیاست دولت ها دستکاری شده و حتی گاهی تصمیماتی در مورد آن‌ ها گرفته بشه که به ضرر بسیاری از افراد و جامعه هست. بنابراین این دولت و نهادهای سازمانی هست که قیمت را تعیین می‌ کنن و تصمیم می‌ گیرن که ارز کجا و چگونه معامله بشه.

در یک سیستم متمرکز، یک نقطه مرکزی قدرت تصمیمات را تصویب و اجرا می ‌کنه، که در مرحله بعد به لایه ‌های زیرین قدرت منتقل می ‌شه. ارزهای متمرکز که توسط یک مرجع مرکزی کنترل می‌ شه، یک مرجع مرکزی که می ‌تونه طبق صلاحدید خود قوانین را تغییر بده. ارزهای سنتی مانند دلار، یورو، ین، ریال و غیره از نوع ارزهای متمرکز هستش. همانگونه که میدونین، نقطه مقابل سیستم متمرکز، سیستم غیرمتمرکز هست که در آن تصمیمات به ‌شکل توزیع‌ شده و بدون هماهنگی یک مقام یا مسئولی اتخاذ می‌ شه.

فناوری ماینینگ چیست و چه جایگاهی در ارزهای دیجیتال داره؟

استخراج از معادن کاریست که انسان‌ ها هزاران سال آن را انجام میدن اما همان‌ طور که به علت دیجیتالی شدن جهانمان در آستانه طلوع یک انقلاب اقتصادی جدید هستیم، دیگر نیازی نیست که برای به دست آوردن طلا و الماس تیشه برداریم و شروع به کندن سنگ‌ های سخت کنیم. به فرآیند معتبر ساختن تراکنش افراد دیگر توسط کامپیوتر و سپس افزودن آن‌ به یک لیست بلند و عمومی به نام بلاک چین که تراکنش ‌های دیگر را نیز شامل می ‌شه، «Mining» یا استخراج ارز دیجیتال میگن.

همونطور که توی مقالات قبلی بهش اشاره کردیم یکی از جذابیت ها و روش های کسب درآمد از حوزه ارزهای دیجیتال، استخراج آن است. استخراج و یا ماینینگ یکی دیگر از فناوری های ارز دیجیتال میباشد که از طرفی میتواند سودهای زیادی را به افراد فعال در این حوزه برساند و هم از طرفی به ایمن سازی شبکه بلاک چین کمک کند. افراد بسیاری با راه اندازی دستگاه های مخصوص ماینینگ شروع به استخراج و کسب سود از این طریق میکنند و از طرفی هم با فعالیت آنها شبکه ایمن میماند. 

به عبارت بهتر و ساده تر از آنجا که ارزهای رمزنگاری شده مانند؛ بیت کوین ماهیت غیرمتمرکز دارن و هیچ سازمانی کنترل آن را بر عهده نداره، بنابراین برای کار کردن شبکه و تامین امنیت‌ آن نیازِ تا افرادی از سراسر دنیا این شبکه را زنده نگه دارن و سرویس‌ ها و خدماتی را در اختیار شبکه قرار بدن. به این سرویس و خدمات، استخراج یا ماینینگ ارز دیجیتال گفته میگن.

معرفی شبکه های ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال برای نگهداری، انتقال و خرید و فروش، از کیف پول و شبکه انتقالی استفاده می‌ کنن. در زمان انجام معاملات و مبادلات ارز دیجیتال، بسیار مهم و ضروری هستش که به بلاک ‌چین مورد استفاده آن ارز توجه کنیم. شبکه ارز دیجیتال یکی از مفاهیم زیرشاخه شبکه بلاکچین هست. شبکه ارز دیجیتال در واقع مسیر انتقال ارز دیجیتال رو معین می کنه. در این قسمت به معرفی مهمترین شبکه های ارزهای دیجیتال می پردازیم.

شبکه ارز دیجیتال بیت کوین (نماد BTC)

بیت کوین نسل اول شبکه های بلاکچین هست که با هدف همتا به همتا کردن تراکنش ها، حذف واسطه ها و تمرکززدایی ایجاد شد. می تونیم بگیم که یکی از مشکلات BTC مقیاس پذیری پایین آن هست. این باعث شد که برای بلاک چین بیت کوین لایه دوم برنامه نویسی کردن که تا حدودی به جبران ضعف های شبکه بلاک چین اولیه بیت کوین کمک کرد. این لایه دوم شبکه بیت کوین، لایه امنی Omni Layer نام گرفت. این لایه ویژگی هایی مثل انجام قرار داد های هوشمند و ایجاد ارزهای سفارشی را به شبکه داد. خالی از لطف نیست بدونین که، مقیاس پذیری به معنای تعداد تراکنش های تایید شده در ثانیه هست، که برای بیت کوین این فاکتور هفت تراکنش در ثانیه هست، که در بلاک چین بیت کوین هر تراکنش به طور متوسط در حدود 10 دقیقه انجام می گیره.

شبکه ارز دیجیتال ERC20

شبکه ارز دیجیتال ERC-20 به عنوان یک استاندارد فنی مطرح شده. این پروتکل برای تمام قراردادهای هوشمند موجود در بلاک چین اتریوم مورد استفاده واقع می شه و لیستی از قوانینی را که همه توکن های مبتنی بر اتریوم باید دنبال کنن ارائه میده. از اکتبر 2019 تاکنون بیش از دویست هزار توکن سازگار با شبکه ارز دیجیتال ERC-20 در بلاک چین اصلی اتریوم به وجود آمده. در ضمن ERC-20 لیست مشترکی از قوانین را تعریف می کنه که تمام نودهای اتریوم باید از آن ها پیروی کنن. اکثر کیف پول های ارز دیجیتال که از رمز ارز اتریوم پشتیبانی می کنن، با توکن های شبکه ERC-20 نیز سازگاری دارن. یکی از ایرادات پروتکل شبکه ERC-20 اینه که، قرارداد یک توکن نمی تونه واکنش و پاسخ مثبتی به هرگونه تلاش برای انتقال مستقیم بده، در نتیجه این کار، دارایی فرد از بین میره.

شبکه ارز دیجیتال BEP20 

شبکه BEP-20 با هدف ارائه یک قالب انعطاف پذیر برای توسعه دهندگان در راستای راه اندازی طیف وسیعی از توکن های مختلف در بستر شبکه بایننس اسمارت چین طراحی شده. BEP-2 بیانگر یک استاندارد فعالیت در شبکه بایننس هست، در حالی که BEP-20 نشان دهنده پروتکل مورد استفاده در شبکه ارز دیجیتال هوشمند بایننس هست. BEP-20 به دلیل شباهت بالایی که به ERC-20 و BEP-2 داره، با هر دو سازگارِ و در ضمن از قوانین آن ها پیروی می کنه. 

جمع بندی و نتیجه گیری:

با وجود افزایش روز افزون تعداد معامله ‌گران بازار ارزهای دیجیتال، افراد کمی در مورد فناوری زیرساختی بیت کوین، یعنی بلاک‌ چین مطالعه کرده و اطلاعات کافی دارن. در مقاله حاضر تحت عنوان؛ فناوری ارز دیجیتالسعی کردیم در مورد مطالبی چون، فناوری ارز های دیجیتال و ویژگیهای غیر متمرکز بودن اون و همچنین فناوری بلاکچین چیست؟، کلید خصوصی private key ارزهای دیجیتال، کلید عمومی public key ارزهای دیجیتال، متمرکز و غیر متمرکز به چه معناست؟، فناوری ماینینگ چیست و چه جایگاهی در ارزهای دیجیتال داره؟